tuin

Zo af en toe lijkt onze voortuin voor mij net de tuin uit Erik en het kleine insectenboek. Zo nu en dan struin ik wat rond om zaadjes te verzamelen. De meiden vinden dat ook leuk en helpen mij dan graag. Het leuke is dat we dan ook op de knieen moeten en zo dicht bij de grond door het oerwoud van de tuin kijken. Daar leeft van alles. De meiden vinden dat prachtig. Fhay is ook niet bang, voor geen enkel kruip, spring of vliegbeest. Op school heeft ze een dikke rups gevonden die ze (heel voortvarend) Fladdertje heeft genoemd. Deze woont nu in een doos in de schuur en word met liefde en toewijding verzorgd en krijgt wat hij hoort te krijgen, zoals Rupsje nooitgenoeg! (uiteraard heb ik op internet wat zitten zoeken en hoop wat te kunnen bijdragen aan de zorg, zodat Fladdertje ook echt zal gaan mogen fladderen, maar aangezien dit mijn eerste rups zou zijn die ik grootbreng, houd ik mijn vingers gekruist). Grappig vind ik dat die kinderen toch iedere keer weer zo verrukt reageren op iedere tor, krekel en mier die ze in de tuin tegenkomen.
En het levert ook weer mooie plaatjes op.

cadeautje

Zo opeens zo'n heerlijke dag is na al die regen dagen net een cadeautje.

Alles word er vrolijker van, lijkt wel.

Ook al dat lekkers dat nu aan de struiken hangt zijn van die cadeautjes.

Even een aantal cadeautjes op een rijtje:

Heerlijk op een bankje in de zon, lekker zacht op een nieuw gevilt kussen

genieten van..

.. de tuin, met zijn heerlijke geuren en prachtige kleuren en gezoem en getjirp..

... en een heerlijk bakje zelfgeplukt fruit met glaasje sap..

.. vergezeld door lieftallige dochter!

Een overvloed aan cadeautjes. Wat wil een mens nog meer?!

 

DiplomaaaaAAAAA!!!!

Zaterdag was het dan zo ver. Lang verwacht en vol vertrouwen sprong Fhay haar A-diploma tegemoet.

We mochten er met ons neus bovenop. Er hingen slingers en een gezellig sfeertje. Alles verliep als een watertreintje.

En daar is ie dan!!!!

Hoera voor Fhay!!

DWZI een ridder

"Hahaaa."  Fhay stormt de keuken door. "Ik ben een Ridder" roept ze.

Met haar ene hand houd ze de langwerpige buis met sop tegen haar zij, haar andere hand ligt voor de aanval klaar op het handvat van het zwaard.

Driest stormt ze de deur uit en trekt met een groots gebaar haar zeepbellenzwaard uit de schede.

"Dit is mijn zwaard!" roept ze en zwaait er woest mee in het rond. Een beetje te woest, want er gebeurd niets.

Ze stopt het zwaard terug in de schede en trekt het nogmaals, nu iets voorzichtiger.. En ja, daar zwieren de zeepbellen door de lucht. Een prachtig kleurenballet van dansende bellen in glanzend blauw-paars en geelgroen.

Ohh...... het zwaard blijft even hangen. Dan word het weer in de aanslag gebracht en prikt ze driftig de bellen kapot.

Mijn dappere prinsessen Ridder !

 

vilten

Af en toe heb ik het heel erg nodig om weer een soort van terug te komen bij mijzelf.

Moe als ik ben, brengt voor de tv hangen en nietsdoen mij geen rust.

Ik ga dan vilten.

Eerst een ochtend met Annemiek. (gaan we snel nog eens doen, he, Annemiek?)

Een voorbeeld kussen voor een workshop die we willen gaan geven.

Lekker basic, met natuurlijke wol, heerlijk zacht en geurend.

Bij een klasgenoot vilt ik een wandkleed voor aan de muur op mijn werk. Daar ben ik mij aan het inkleden in prettige sfeer. En voor mij betekend dat een heerlijk kleed, niet te opzichtig, rustig en met eens symbolische waarde.

En zo ben ik voorlopig weer wat meer bij mezelf gekomen.

verrassing

Een maand van afronden, doorbuffelen, verstand op nul, verstand er goed bij, regelen, bijna instorten, toch nog doorgaan, anderen zien instorten en toch nog doorgaan etc. is ten einde.(hopelijk)
Ondertussen heeft Fhay 4 tanden gewisseld, zit mijn schooljaar er op, zit de dames hun schooljaar er bijna op, ben ik door mijn rug gegaan en zijn we allemaal vreselijk toe aan vakantie.

Gisteravond zat ik net uitgekakt voor de tv, toen Annemiek verscheen; O, ja... we hadden afgesproken. Ik ben nu zo ver dat zelfs als de afspraak op de kalender staat ik um toch nog vergeet.
Gelukkig kan ik bij haar best even klagen en stimuleert ze energieke dingen te gaan doen.
Bovendien nam ze een verrassing mee: een heerlijke pot vlierbloessem limonade en twee pakketjes; 1 voor Merijn en 1 voor Fhay.
De cadeautjes kwamen van Sigrid.

Vanmorgen moest ik vroeg naar werk en heb de pakjes op de borden van de dames achtergelaten.
Vanmiddag haalde ik ze van school en riep Fhay al vanuit de deur: Mam, ik heb een nieuwe tas!!

Prachtige rugzakken prijken op de ruggen van mijn meiskes. Misschien ligt het aan mijn moeheid, maar ik krijg een brok in mijn keel van zoveel liefs van iemand die ik nog nooit fysiek heb ontmoet.
Lieve Sigrid, deze foto's zijn voor jou!!

moe

Ik ben moe! En dat werkt door in heel veel dingen. Kleine dingetjes die mis gaan. Niet eens allemaal van mij, maar ik vind het vervelend dat ik al niet weet waar het mis is gegaan. Dingen beginnen weer te irriteren.  Herrie. Op de school van de kinderen, leerkrachten die niet opletten, die niet naar kinderen kijken. Ouders die op de stoep parkeren en dan de motor niet eens uitzetten. Die afschuwelijke stomme buurtkindertje die zo schreeuwen en ruzie zoeken.
Moeheid zorgt ervoor dat ik die dingen niet meer goed kan hebben. En dan al die stomme blije blogs. Allemaal leuke dingen die gedaan worden. Blije verwachtingen, mooie plaatjes. Ik heb er niet eens tijd voor. Ik moet aan de studie. En ik ben al zo moe.

Ik wou dat ik een poesje was bij ons thuis en dan lekker de hele dag opgerold in het zonnetje liggen.